YONCALI'NIN YERİ
Yoncalı Köyü, Çankırı iline 130 km, Çerkeş ilçesine 15 km, Ankara'ya 120 km uzaklıktadır.

NÜFUS
Ağustos 2010 itibariyle köyde yaşayan 92 kişidir. Ankara başta olmak üzere diğer şehirlerde yaşayanlarla birlikte nüfusumuz yaklaşık 800 kişi kadardır.

EKONOMİ
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.Ancak arazinin büyük kısmı orman alanı içinde olması, verimin düşüklüğ, insanları ANKARA'YA göçe zorlamıştır.1960'lı yıllarda 40 hane ve 200 nüfusu olan köyde 2010 yılında       18-20 hane olup 90 civarında insan yaşamaktadır.Köyden göçedenlerin %99'u Ankara'da yaşamaktadır.İzmir,Konya gibi değişik yerlere göç edenler olmakla birlikte, kamu görevlisi olarak başka illerde çalışanlarda vardır.Ankara'ya göç edenlerin çoğu önce kapıcı olmuş,sonra kamuda müstahdem veya işçi olarak kendini güvenceye almıştır.Özellikle çocuklarını okutarak onların daha rahat bir yaşamsürmelerini amaçlamıştır. Azda olsa ticaretlede uğraşanlar olmuştur.Bugün Ankara'da yaşayanların büyük çoğunluğu maaş karşılığı bir işte çalışmakta veya emeklidir. Çoğunluğunun da evi vardır.Orta sınınıf bir ekonomik güce kavuşmuşlardır.Köyde birkaç aile hayvancılk,tarım ve orman işleriyle geçimini sağlamaktadır.Emekli olup yaz aylarını köyde geçirenler basit bahçe işleriyle oyalanmaktadır.

KÖYÜMÜZÜN TARİHİ
Köyümüzün tarihi hakkında bu güne kadar elimize yazılı bir kaynak geçmemiştir.Buraya yazacaklarımız kulaktan kulağa söylenen bilgilerdir.
Yoncalı ismi Türkçe bir sözcüktür.İlk ismi Ağayoncalı imiş.Şimdiki Ağa köy ve Yoncalı köylerinin ortak adı imiş. İki köy muhtarlıklarını ayırdıktan sonra köyümüzün adı Yoncalı olmuş.
Çayırlık alanların fazla olmasından mıdır? Yoksa yonca bitkisinin çok yetişmesinden mi bu adı aldığı bilinmiyor.

İbrahim Işık anlatıyor

Köyümüzün 7hane olduğunu duydum.Vakti zamanında Tavşan Çayırı dediğimiz yere Türkmenler çadır kurup buralara yerleşmek istemişler. Köy halkı razı olmayıp Türkmen Beyi ile Tarlacıoğlunu güreştirmişler.Taelacıoğlu Türkmen beyini yenmiş.ONLARDA YERLEŞME İSTEKLERİNDEN VAZGEÇİP GİTMİŞLER.

Gısıroğlu dede Hıdırlar köyünden gelmiş.Bir oğlu topal olduğu için onun sülalesine topalgil(Kabaçalı-Yemişen-Bakacak-Tiryaki-Çetinkaya)denir.Diğer oğlunun 3 0ğlu olmuş.Ömer(Işıkların dedeleri),Salih(Taşlıgül veAçıkgözlerin dedeleri),Hasan(Karapınar ve Kızıltepelerin dedeleri)Salihim iki oğlu Kızılcahamamın Semer köyünden(ALİ-SÜLEYMAN) evlenerek askerlik muaviyetinden yararlanmışlardır.

Sayın İbrahim Işık a teşekkür ederiz.

Durali Tarlacıoğlu anlatıyor

Duyduğuma göre bizim köyden Kastamonu ya kadar olan topraklar HİDAYETOĞLU denilen padişahın adamına aitmiş. Dedelerimiz buraya nasıl ve nereden gelip yerleşmişler pek bilmiyorum. İlk kurulduğunda köyümüz 5 haneymiş.Bazı aileler ise köy kurulduktan sonra başka köylerden gelip yerleşmişler.
Köyü Kuran Aileler:
1-Soyadı Tarlacı,Yaşa,Tepetarla ve Harmancık olanların en üst dedeleri.
2-Soyadı Asal olanların dedeleri.
3-Soyadı Aydemir,yorulmaz olanlarla Şevket Işık ın eşi halime hala gilin üst dedeleri.
4-Soyadı Yayla,Bozkurt ve Bal olanların dedeleri.
5-Soyadı Yücens olanların dedeleri köye ilk yerleşenler olarak söylenir.

Başaran gil, Havise ebe ve Güssü ebe aynı aileden gelmedir.Köyün yerlisi olup olmadığını bilmiyorum.

Dışarıdan Gelen Aileler:
1-Akkocagilin(soyadı Aktaş,Ugan,Çankaya olanlar) dedeleri Kızılcahamamın Oğlakcı köyünden imamlık amacıyla gelip köy halkının rızası ile köyümüze yerleştikleri söylenir.
2-Yukarı mahallede soyadı Işık,Taşlıgül, Karapınar,Kızıltepe ve Açıkgöz olanlara Gısıroğlu gil denir.Gısıroğlu sülalesinin üst dedelerinin Kızılcahamamın Sey köyünden geldiği söylenir.
3-Yine Yukarı mahallede soyadı Kabaçalı,Yemişen,Bakacak,Çetinkaya ve Tiryaki olanlara Topal gil denir.Topal gilin en üst dedelerinin de Kızılcahamamın Sey köyünden geldiği söylenir.Bu durumda Topal gil sülalesi ile Gısıroğlu sülalesinin dedeleri kardeş olduğu iki kardeş olarak göç ettiği veya babalarının göç etmesinden sonra burada ayrılmış olmalar da kuvvetle muhtemeldir.Ayrıca bu düşüceyi destekleyen söylentiler de duymuşumdur.

Sayın Durali Tarlacı ya teşekkür ederiz.

Dudu Karapınar Anlatıyor

Benim çocukluğumda yukarı mahallede 10, öte geçe 3, aşağı mahallede 5 veya 6 ev vardı.
Yukarı mahalle:
1-Irza gil ile Kürt Osman gil beraber
2-Hosuk gil beraber
3-Kara Kazım gil, Deli İsmail gil,Şaban gil ve babam (Koca Salim)gil beraber
4-Halil enişte gil ve Baba gil beraber
5-Hasan amca ve Deli Çoban gil beraber
6-Nuri gil(biz)
7-Kör Ali gil ve Kaleyci giller beraber
8-Sarı Koca(ibrahim Işık)gil
9-Deli Rasim gil
10-Muallim gil
Öte Geçe
1-İmamgil,Kazagil,Seet Çavuş beraber
2-Kara Yaşar gil, Neşet gil beraber
3-Alasadık gil,Kulaksız ve İzetin babaları beraber
Aşağı Mahalle
1-Canip Çavuş gil, Göken gil beraber
2-Felek gil(Zengin Ağa,Kör Süleyman,Güdül gil,Halime Hala - Şevket gil)
3-Kürt Ağa gil
4-Akkoca gil 2 ev
5-Başaran gil,Güssü ebe, Havise ebe beraber otururlardı.
Sonra beraber oturanlar ayrı ayrı ev yaparak köy 40 hane oldu.Ağa köy ile muhtarımız bir idi.İki köyün ortası olan Sandalcı Değirmenini yanında oy kullanılırdı.Köy çoğalınca muhtarlık da ayrıldı.

Dudu Karapınar(anneme)a teşekkür ederiz.

HAVA DURUMU
Köyün iklimi, karasal etki alanı içerisindedir.
Işık Dağı'nın eteklerinde bulunan Yoncalı Köyü'nün üç yanı dağlarla çevrilidir. Bu nedenle yaz akşamları da serin geçer.
Kamp kurmak isteyenlere mini bir uyarı yapmak gerekirse; üşüme olasılığına karşı gece ateş yakmak gerekebilir; bunun için odun hazır etmelisiniz.

KÜLTÜR DURUMU

Halk Kültürü: Bayramlarda çocuklar ve gençler evleri gezerek bayramlaşırlar. Ceviz ve şeker toplarlar. Gençler, köy meydanında ceviz ile tek-çift, kuyu, baş ve misket oyunlarını oynarlar.

Köy odasında misafirler konaklar, davetlerde yemekler verilir.

Köy halkının çoğu en yakın şehir (120km) olan Ankara'ya yerleşmiştir. Dışarıda yaşayanlar bayramlarda köye gelerek bayram gelenek, göreneklerini yaşatırlar. Büyüklerinin mezarlarını ziyaret ederler.
Akrabalarıyla tatil yapıp dönerler.

EĞİTİM

Köyümüde 1938'li yıllarda eğitmen(İsmailIşık)görevlendirilerek modern eğitime başlanmıştır. İlk zamanlar yalnızca erkek çocuklar okula gitse de daha sonra kızlar da okumaya başlamıştır. Köyümüzden Kastamonu-Göl öğretmen okulunu okuyarak öğretmen olan ilk kişi Ekrem Işıktır.Daha sonra FevziAktaş, Satılmış Aydemir,Ahmet Işık, Nuh Asal, Salih Işık ve Ramazan Yücens lise ve üniversite okuyarak meslek ve iş sahibi olmuşlardır. 1965 yıllarının yoksulluğunda Durali Karapınar, Canip Asal, Ahmet Asal ve Bekir Kabaçalı parasız yatılı okuyarak öğretmen olmuşlardır.
Bugün durum çok farklıdır. Köyümüzün gençleri üniversite bitirmek için yoğun
çaba sarf etmekte doktor,mühendis,öğretmen vs. gibi mesleklerde görev almaktadırlar.
Köyde nüfus azalması nedeniyle ilkokul kapanmış, taşımalı eğitimle öğrenciler
Çerkeş'teki okullarda eğitim-öğretim görmektedirler. Okur yazar oranı %90
civarındadır.

ALT YAPI DURUMU

Köyün içme suyu ve kanalizasyon şebekesi vardır.

Oldukça bakımlı iki köy odası bulunmaktadır.

Köyü Ankara-Çerkeş kara yoluna bağlayan yol asfalttır.

Köyümüzde elektrik ve sabit telefon vardır.

Köyün orta yerinde şebekeden hariç sürekli akan bir çesmesi bulunmaktadır.

Köyün camisi köy derneği tarafından yeniden yapılmıştır.

YEMEKLERİMİZ

Badımanın en lezzetlisi bur da yetişir. Badımalı, patatesli, katıklı bükmesi, sütlü çöreği, bazlaması, gözlemesi, cizlemesi, su böreği, el baklavası, peynirli mantısı, tarhana çorbası, dene çorbası, ağuzu, bayramlarda yapılan arife günü dağıtılan miyane helvası, höşmerimi sayabildiğimiz lezzetleri arasındadır.

Burada tarihçeyle ilgili yazılı olanlar kulaktan dolma bilgi olup doğruluğu kesin olarak bilinmiyor.Sizler de yaşlılardan öğrendiklerinizi bize iletiniz.Burada yayınlayalım. Köyün tarihçesi ortaya çıksın.Durali Karapınar